-
1 ἀτάρ
ἀτάρ (verkürzt aus αὐτάρ?), aber; immer den Setz anfangend, von Hom. an bes. bei Dichtern, doch auch in Prosa. Scharfer Gegensatz, Iliad. 4, 29. 5, 820. 10, 420 Od. 13, 243; mit γέ, τὸ πρίν· ἀτὰρ τότε γε Iliad. 16, 573, τὸ πρίν· ἀτὰρ μὲν νῦν γε 6, 125, νῦν· ἀτὰρ ἠῶϑέν γε Od. 14, 512, ζωῷ, ἀτὰρ τεϑνεῶτί γε Od. 19, 331, νέκυν περ γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχεα Iliad. 17, 122, νέκυος δὲ δὴ γυμνοῦ· ἀτὰρ τά γε τεύχεα 18, 21; und doch, Iliad. 5, 483; schwacher Gegensatz, Iliad. 12, 144. 15, 396. 3, 270. 8, 62. 11, 30. 21, 41. 23, 871. 24, 626; bloß anreihend, Iliad. 13, 831. 15, 241. 16, 85. 18, 218. 20, 162. 23, 869 Od. 5, 163. 9, 196. 13, 358. 15, 197; νεοσσοί; ὀκτώ· ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν Iliad. 2, 313, γυναῖκας ἕπτ', ἀτὰρ ὀγδοάτην Βρισηίδα 19, 246; ἠὲ καὶ ἤδη οἴκοι, ἀτὰρ μνηστῆρσι κακὸν φυτεύει Od. 15, 178, vgl. 17, 159; μή τις ἴδηται ἐξελϑὼν μεγάροιο, ἀτὰρ εἴπῃσι καὶ εἴσω Od. 21, 229, ὄφρα γνῷς κατὰ ϑυμόν, ἀτὰρ εἴπῃσϑα καὶ ἄλλῳ 22, 373; bloß epexegetisch, Identisches oder fast Identisches neben einander stellend, Iliad. 5, 485. 833. 10, 99 Od. 2, 240; μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Iliad. 2, 214. 5, 759 Od. 3, 138; die Rede beginnend, Homerisch, wie γάρ, Iliad. 22, 331 ὁ δ' ἐπεύξατο δῖος Ἀχιλλεύς., Ἕκτορ, ἀτάρ που ἔφης κτἑ.; vgl. Iliad. 6, 429 Od. 4, 236. Einem μέν entgegengesetzt Her. 2, 175; Xen. Hell. 5, 3, 7 u. sonst. Bloß anknüpfend, doch so, daß das Folgende als etwas Bedeutenderes hervorgehoben wird, καὶ ἄλλοι τινές με ἤδη ἤροντο, ἀτὰρ καὶ Εὔηνος πρώην Plat. Phaed.. 60 d; ἀεὶ μὲν ἔγωγέ σου τὴν φιλοσοφίαν ἄγαμαι, ἀτὰρ καὶ νῦν ἐπαινῶ, u. jetzt lobe ich sie sogar, Prot. 355 d; ἀτάρ τοι, aber ja, Eur. Bacch. 509. Wiewohl, ἀτὰρ γελοῖον μὲν δοκεῖ, ὅμως δέ Euthyd. 304 d. Das Abbrechen einer Rede bezeichnend, doch, Aesch. Prom. 341; Soph. O. R. 1052; Plat. Phaedr. 227 b; ἀτὰρ τί συμβάλλομαι Xen. An. 4, 6, 14, u. so oft bei solchen plötzlich eingeworfenen Fragen.
-
2 ἀτάρ
ἀτάρ (ἀτάρ, ε 1, Od. 19.273): but yet, but, however; freq. corresponding to μέν in the previous clause, Il. 1.166, Il. 6.86, 125; to ἦ μήν, Il. 9.58; but often without preceding particle, and sometimes with no greater adversative force than δέ, e. g. μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, i. e. οὐδὲ κατὰ κ., Il. 2.214, Od. 3.138; in apod., like δέ, Il. 12.144. ἀτάρ is always the first word in the clause, but a voc. is not counted, Ἕκτορ, ἀτὰρ σύ μοί ἐσσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ, ‘but thou, Hector.’ With this arrangement there is nothing peculiar in the force of the particle; it refers here, as always, to what precedes (expressed or implied) even when the voc. introduces the whole passage, Ἕκτορ, ἀτάρ που ἔφης, ‘doubtless thou didst think,’ etc., Il. 22.331, cf. Od. 4.236. (Weakened form of αὐτάρ).A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀτάρ
-
3 μάψ
μάψ, = μάτην (nach Einigen von μάρπτω, μαπεῖν, zutappend, unüberlegt), fruchtlos, umsonst; μὰψ οὕτω, Il. 2, 120; μὰψ ὀμόσαι, in den Wind schwören, ohne an Erfüllung des Schwurs zu denken, 15, 40; μὰψ αὔτως εὐχετάασϑαι, nichtiger Weise, ohne Grund sich rühmen, Il. 20, 348; ἀναίτιος ἄλγεα πάσχει μὰψ ἕνεκ' ἀλλοτρίων ἀχέων, ib. 298, vgl. 5, 759; auch = frecher Weise, frevelhaft, μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, Il. 2, 214 u. Od. 3, 138, von der wider die hergebrachte Ordnung in thörichter Uebereilung gegen Abend zusammenberufenen Volksversammlung.
-
4 ἀτάρ
Aἀϝυτάρ IG1.477
:—Conj., but, nevertheless, marking a strong contrast; freq. in Hom. to introduce an objection or correction, Il.1.506, etc.; in form of a question, E.Hec. 258, X. ll. cc. infr., etc. it begins a sentence or clause, and, in apostrophe, is placed after the voc., Ἕκτορ, ἀ. που ἔφης truly thou didst say, Il.22.331;Ἕκτορ, ἀ. σύ μοί ἐσσι πατήρ.. ἀλλ' ἄγε νῦν ἐλέαιρε 6.429
; γε is freq. added, with a word between, 16.573, E.Med.84: ἀ. sts. answers to μέν, more emphatic than δέ, Il.21.41, Od.3.298, Hdt. 6.133, al.;ἀεὶ μὲν δὴ.. ἀτὰρ οὖν καὶ τότε Pl.R. 367e
, cf. Prt. 335d, Tht. 172c;πῶς παισὶ μὲν πληθύεις ἀτὰρ.. οὐ πέμπεις τινά; S.Tr.54
, cf. Pl. Sph. 225c: sts. after ἐπειδή, when it may be translated then, Il.12.144; ἀτὰρ ἠδέ is peculiar to Aret.,SD1.9, al.2 freq. in Pl. and Trag. to mark a rapid transition to another thought, A.Pr. 343, S. OT 1052, Pl.Phdr. 227b, etc.;ἀτὰρ δή E.Tr.63
(also later, Eus.Mynd. 63).3 without real contrast,μὰψ ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Il.2.214
, cf. 3.268, 270, etc.—More freq. in Poetry (esp. [dialect] Ep.) than in Prose, though found in Pl. ll.cc., Tht. 142d, X.Cyr.1.6.9, An.4.6.14, etc.: also in Com., Cratin.188. -
5 μάψ
-------------------------------------------μάψ (B), Adv.II vainly, falsely,μ. ὀμόσαιμι 15.40
;μ. αὔτως εὐχετάασθαι 20.348
; thoughtlessly, recklessly,σῖτον ἔδοντας μ. αὔτως Od.16.111
;μ. ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Il.2.214
, 5.759; in haste, Od.3.138.—[dialect] Ep. word, in compds. Poet., mostly [dialect] Ep. -
6 μαψ
adv.1) напрасно, бесцельно(πόλεμον πολεμιζειν Hom.)
2) зря, неосновательно(ὀμόσαι, εὐχετάασθαι Hom.)
3) беспричинно, безвинно(ἄλγεα πάσχειν Hom.)
4) безрассудно, некстати(μ., ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Hom.)
-
7 κόσμος
κόσμος, ὁ (nach den Alten von κομέω, vgl. aber κάδμος, κέκασμαι, καίνυμαι), 1) Schmuck, Zierde; ἐπειδὴ πάντα περὶ χροῒ ϑήκατο κόσμον Il. 14, 187, von Frauenputz, wie Hes. O. 76; von Pferdeschmuck, Il. 4, 145; γλαυκόχροα κόσμον ἐλαίας Pind. Ol. 3, 13; αἰγλᾶντα κόσμον P. 2, 10, öfter; Tragg.; κόσμῳ τε χαίρων καὶ στολῇ Soph. Trach. 764; auch im plur., Aesch. Ag. 1244; οὐ στέφανοι οὐδ' ἐπίχρυσοι κόσμοι Plat. Legg. VII, 800 e; γυναικεῖος κόσμος, Frauenputz, Rep. II, 373 c; übertr., γυναιξὶν κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Soph. Ai. 286; so sagt die Panthea zu ihrem Manne σὺ γὰρ ἔμοιγε μέγιστος κόσμος ἔσει, Xen. Cyr. 6, 4, 2; οἷς κόσμος καλῶς τοῦτο δρᾶν, es gereicht ihnen zur Zierde, ist ihnen Ehre, Thuc. 1, 5, wie Her. οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον 8, 60, vgl. 142. Auch vom Schmuck der Rede, Arist. rhet. 3, 7 poet. 36. – 2) die Ordnung; οὐ κόσμῳ παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεϑα, in Ordnung, Il. 12, 225; τοὶ δὲ κάϑιζον ἐπὶ κληϊσιν ἕκαστοι κόσμῳ, sie saßen in geordneter Reihe, Od. 13, 77; διάϑες τόδε κόσμῳ Ar. Av. 1331; in Prosa, ὡς δὲ κόσμῳ ἐπεξῆς ἵζοντο Her. 8, 67, κόσμῳ ϑέντες τὰ πάντα πρήγματα, von den Göttern, Alles anordnend, 2, 52, vgl. 7, 36; οἱ Αἰγύπτιοι ἔφευγον οὐδενὶ κόσμῳ, ohne alle Ordnung, 3, 13; auch οἱ Πέρσαι ἔφευγον οὐδένα κόσμον, 9, 65, öfter; auch τῶν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων κατὰ τάξιν, 8, 86; κόσμου καὶ τάξεως τυχοῦσα οἰκία Plat. Gorg. 504 a; Sp., wie Pol. 4, 71, 11; D. Hsl. 1, 24; ᾄδειν κατ' οὐδένα κόσμον Plut. Nicia. 3; ἀτάκτως καὶ οὐδενὶ κόσμῳ προςπίπτοντες verbindet Thuc. 3, 108, wie Aesch. τὸ δεξιὸν μὲν πρῶτον εὐτάκτως κέρας ἡγεῖτο κόσμῳ, Pers. 393; ἐν κόσμῳ πίνειν Plat. Conv. 223 b; οὐδένα κόσμον ἐμπιπλάμενοι, unmäßig, Her. 8, 117. – Bei Hom. oft κατὰ κόσμον der Ordnung, dem Anstand u. den guten Sitten gemäß, mit Anstand, nach Gebühr; εἰπὼν οὐ κατὰ κόσμον Od. 8, 179; μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Il. 2, 214; auch verstärkt, εὖ κατὰ κόσμον, 10, 472 u. öfter; so auch εἴρηκας ἀμφὶ κόσμον ἀψευδῆ λόγον Aesch. Suppl. 243. – Daher = ordentliche Einrichtung, Anordnung; ἵππου κόσμον ἄεισον, des hölzernen Pferdes, Od. 8, 492; gesetzliche Ordnung, Staatseinrichtung, βουλομένων μεταστῆσαι τὸν κόσμον καὶ ἐς δημοκρατίαν τρέψαι Thuc. 4, 46; μένειν ἐν τῷ ὀλιγαρχικῷ κόσμῳ 9, 72, vgl. 64. 72; κόσμον τόνδε καταστησάμενος Her. 1, 99; τῆς πολιτείας Isocr. 12, 116. – 3) bei den Kretern eine Obrigkeit, den spartanischen Ephoren entsprechend, Arist. polit. 2, 8; Inscr. – 4) die Weltordnung, das Weltall, die Welt, weil sich in der wunderbaren Anordnung aller ihrer Theile die höchste Ordnung kund giebt; zuerst von Pythagoras so bezeichnet (Bentley opusc. philol. p. 347. 445); nach ihm von Empedocles, vgl. Sturz p. 526; als Kunstausdruck bei den Philosophen, bes. von Aristoteles an geläufig; ποταγορεύεται ὁ κόσμος ἀπὸ τᾶς τῶν πάντων διακοσμάσιος Callicrat. bei Stob. fl. 85, 17.; über den Begriff des Wortes bei den Stoikern vgl. D. L. 7, 137; – bes. der Himmel u. die Himmelskörper, vgl. Plat. Tim. 28 b Gorg. 508 a Epin. 977 b; ἅπασα γῆ ὑπὸ τῷ κόσμῳ κειμένη Isocr. 4, 179; vgl. Pol. 12, 25, 7; ὁ περὶ τὴν γῆν ὅλος κόσμος Arist. Meteorl. 1, 2; τὸν ὅλον κόσμον καὶ τὰ ϑεῖα καὶ τὰς καλουμένας ὥρας νόμος καὶ τάξις διοικεῖν φαίνεται Dem. 26, 27; auch Anth. oft, wie Nonn.; später bei den K. S., wo es wie im N. T. auch das Irdische im Gegensatz zum Göttlichen bezeichnet.
-
8 ἀ-μετρο-επής
ἀ-μετρο-επής, Hom. einmal, Iliad. 2, 212 Θερσίτης δ' ἔτι μοῠνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα, ὅς ῥ' ἔπεα φρεσὶν ᾑσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη, μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῠσιν; der dritte Vers erklärt das ἄκοσμα des zweiten, der zweite das ἀμετροεπής des ersten; also = maßlos im Reden, viel u. unziemlich schwatzend.
-
9 κόσμος
κόσμος, ὁ,A order, κατὰ κόσμον in order, duly,εὖ κατὰ κ. Il.10.472
, al.; οὐ κατὰ κ. shamefully, Od.8.179;μὰψ ἀτὰρ οὐ κατὰ κ. Il. 2.214
: freq. in dat., κόσμῳ καθίζειν to sit in order, Od.13.77, cf. Hdt.8.67;οὐ κ... ἐλευσόμεθα Il.12.225
;κ. θεῖναι τὰ πάντα Hdt.2.52
, cf. 7.36, etc.;διάθες τάδε κ. Ar.Av. 1331
; κ. φέρειν bear becomingly, Pi.P.3.82;δέξασθαί τινα κ. A.Ag. 521
;σὺν κόσμῳ Hdt.8.86
, Arist.Mu. 398b23;ἐν κόσμῳ Hp.Mul.1.3
, Pl.Smp. 223b; κόσμῳ οὐδενὶ κοσμηθέντες in no sort of order, Hdt.9.59; φεύγειν, ἀπιέναι οὐδενὶ κ., Id.3.13, 8.60.γ, etc.;ἀτάκτως καὶ οὐδενὶ κ. Th.3.108
, cf. A.Pers. 400; οὐκέτι τὸν αὐτὸν κ. no longer in the same order, Hdt.9.66; οὐδένα κ. ib.65, 69;ἦν δ' οὐδεὶς κ. τῶν ποιουμένων Th.3.77
: generally, of things, natural order,γίνεται τῶν τεταρταίων ἡ κατάστασις ἐκ τούτου τοῦ κ. Hp. Prog.20
.2 good order, good behaviour, = κοσμιότης Phld.Mus. p.43 K.; discipline, D.18.216;οὐ κ., ἀλλ' ἀκοσμία S.Fr. 846
.3 form, fashion,ιππου κόσμον ἄεισον δουρατέου Od.8.492
;κ. ἐπέων ἀπατηλός Parm.8.52
; ἐξηγεομένων.. τὸν κ. αὐτοῦ the fashion of it, Hdt.3.22; κ. τόνδε.. ὁ καταστησάμενος who established this order or from, Id.1.99.4 of states, order, government,μεταστῆσαι τὸν κ. Th. 4.76
, cf. 8.48, 67;μένειν ἐν τῷ ὀλιγαρχικῷ κ. 8.72
, etc.; esp. of the Spartan constitution, Hdt.1.65, Clearch.3: pl.,πόλεων κόσμοι Pl.Prt. 322c
.II ornament, decoration, esp. of women, Il.14.187, Hes.Op. 76, Hdt.5.92.ή; γυναικεῖος κ. Pl.R. 373c
, etc.; of a horse, Il.4.145; of men, Hdt.3.123, A.Th. 397, etc.; γλαυκόχροα κόσμον ἐλαίας, of an olive-wreath, Pi.O.3.13, cf. 8.83, P.2.10, etc.;κ. κυνῶν X.Cyn.6.1
;κ. καὶ ἔπιπλα Lys.12.19
; κ. ἀργυροῦς a service of plate, Ath.6.231b;ἱερὸς κ. OGI90.40
(Rosetta, ii B. C.): pl., ornaments, A.Ag. 1271;οἱ περὶ τὸ σῶμα κ. Isoc.2.32
: metaph., of ornaments of speech, such as epithets, Id.9.9 (pl.), Arist.Rh. 1408a14, Po. 1457b2, 1458a33; ἁδυμελῆ κ. κελαδεῖν to sing sweet songs of praise, Pi.O.11 (10).13 (s.v.l.).2 metaph., honour, credit, Id.N.2.8, I.6(5).69; κόσμον φέρει τινί it does one credit, Hdt.8.60, 142;γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει S.Aj. 293
;κ. τοῦτ' ἐστὶν ἐμοί Ar.Nu. 914
;οἷς κόσμος [ἐστὶ] καλῶς τοῦτο δρᾶν Th.1.5
;ἐν κόσμῳ καὶ τιμῇ εἶναί τινι D.60.36
; of persons,σὺ ἔμοιγε μέγιστος κ. ἔσει X.Cyr.6.4.3
;ἡ μεγαλοψυχία οἷον κ. τις τῶν ἀρετῶν Arist.EN 1124a1
.III ruler, regulator, title of chief magistrate in Crete, SIG712.57, etc.; collectively, body of κόσμοι, ib.524.1; τοῦ κ. τοῖς πλίασι ib.527.74: also freq. in pl., ib.528.1, al., Arist.Pol. 1272a6, Str.10.4.18, 22; cf. κόρμος.IV Philos., world-order, universe, first in Pythag., acc.to Placit.2.1.1, D.L.8.48 (cf. [Philol.]21), or Parm., acc. to Thphr. ap. D.L.l.c.;κόσμον τόνδε οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ' ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ἔσται πῦρ Heraclit.30
;ὁ καλούμενος ὑπὸ τῶν σοφιστῶν κ. X.Mem.1.1.11
: freq. in Pl., Grg. 508a, Ti. 27a, al.;ἡ τοῦ ὅλου σύστασίς ἐστι κ. καὶ οὐρανός Arist.Cael. 280a21
, cf. Epicur.Ep. 2p.37U., Chrysipp.Stoic.2.168, etc.;ὁ κ. ζῷον ἔμψυχον καὶ λογικόν Posidon.
ap. D.L.7.139, cf. Pl.Ti. 30b: sts. of the firmament,γῆς ἁπάσης τῆς ὑπὸ τῷ κόσμῳ κειμένης Isoc.4.179
;ὁ περὶ τὴν γῆν ὅλος κ. Arist. Mete. 339a20
; μετελθεῖν εἰς τὸν ἀέναον κ., of death, OGI56.48 (Canopus, iii B. C.); but also, of earth, as opp. heaven,ὁ ἐπιχθόνιος κ. Herm.
ap. Stob.1.49.44; or as opp. the underworld,ὁ ἄνω κ. Iamb.VP27.123
; of any region of the universe,ὁ μετάρσιος κ. Herm.
ap. Stob.1.49.44; of the sphere whose centre is the earth's centre and radius the straight line joining earth and sun, Archim.Aren.4; of the sphere containing the fixed stars, Pl.Epin. 987b: in pl., worlds, coexistent or successive, Anaximand. et alii ap.Placit.2.1.3, cf. Epicur.l.c.; also, of stars,Νὺξ μεγάλων κ. κτεάτειρα A.Ag. 356
(anap.), cf. Heraclid.et Pythagorei ap.Placit.2.13.15 (= Orph.Fr.22); οἱ ἑπτὰ κ. the Seven planets, Corp.Herm.11.7.2 metaph., microcosm,ἄνθρωπος μικρὸς κ. Democr. 34
;ἄνθρωπος βραχὺς κ. Ph.2.155
; of living beings in general,τὸ ζῷον οἷον μικρόν τινα κ. εἶναί φασιν ἄνδρες παλαιοί Gal.UP3.10
.3 in later Gr., = οἰκουμένη, the known or inhabited world, OGI458.40 (9 B.C.), Ep.Rom.1.8, etc.; ὁ τοῦ παντὸς κ. κύριος, of Nero, SIG814.31, cf. IGRom.4.982 ([place name] Samos);ἐὰν τὸν κ. ὅλον κερδήσῃ Ev.Matt.16.26
.4 men in general,φανέρωσον σεαυτὸν τῷ κ. Ev.Jo.7.4
, cf. 12.19; esp. of the world as estranged from God by sin, ib.16.20, 17.9, al., 1 Ep.Cor. 1.21, etc.5 οὗτος ὁ κ. this present world, i.e. earth, opp. heaven, Ev.Jo.13.1; regarded as the kingdom of evil, ὁ ἄρχων τοῦ κ. τούτου ib.12.31.V Pythag.name for six, Theol.Ar.37; for ten, ib.59.
См. также в других словарях:
THERSITES — Graecorum omnium foedissimus, idemque ignavissimus, quem Achilles sibi procaciter convitiantem pugni ictu interfecit. Huius insignis deformitas ab Homer. l. 2. Il. γραφικῶς expressa, effecit, ut cum hominem vehementer foedum significare volumus,… … Hofmann J. Lexicon universale